Chapter 29 - You & I

Rozdział zawiera treści przeznaczone dla osób pełnoletnich.

Czytasz na własną odpowiedzialność.

Uroczo wyglądała w szkolnym mundurku. Zawiozłem ją pod szkołę.
-Masz być grzeczna - cmoknąłem ją gdy wysiadała z samochodu.
-Zawsze jestem - zaśmiała się i wysiadła. Straciła tylko dwa dni szkoły, niech nie przeżywa.

*Laurel*

Wzięłam głęboki oddech zanim przekroczyłam próg szkoły. Obejrzałam się raz jeszcze i zobaczyłam że Niall czeka aż wejdę do środka. Posłałam mu uśmiech i ruszyłam do szkoły. 

W szkole nie było nikogo z Sierocińca. Czułam się dziwnie. I oczywiście Lindsey cały czas się na mnie gapiła. Po lekcjach wyszłam na parking i od razu ruszyłam ku samochodowi Niall'a. 

-Cześć Maleńka - pocałował mnie czule gdy podeszłam do samochodu o który się opierał - Jak tam zajęcia?

-Dobrze - uśmiechnęłam się do niego. 

-Zapraszam cię na obiad.

-Nie chcę - wymamrotałam wsiadając do samochodu.

-Czemu? - usiadł za kierownicą.

-Po prostu... Chcę posiedzieć w domu..

-Co się dzieje? - położył dłoń na moim udzie. Zadrżałam od jego dotyku - Maleńka? 

-Nic - uśmiechnęłam się.

-To co chcesz robić? - ruszył z parkingu. 

-No nie wiem - wzruszyłam ramionami. Jego dłoń sunęła w górę mojego uda, aż dotarła do krawędzi mojej bielizny. Przykryłam jego rękę swoją. Spojrzał na mnie kątem oka i uśmiechnął się. Zjechał na drogę do lasu i zatrzymał się w krzakach, gdy tylko zaciągnął hamulec wpił się namiętnie w moje usta. Oddałam równie zachłannie pocałunek wplatając dłonie w jego włosy. Wciągnął mnie na swoje kolana. Ściągnął ze mnie bieliznę i wsunął we mnie palec. Jęknęłam w jego usta. Poruszał nim coraz szybciej, położyłam dłoń na wypukłości w jego spodniach. Zaczęłam siłować się z jego rozporkiem aż mi się udało i zsunęłam je trochę razem z bokserkami. Nabiłam się na jego męskość jęcząc cicho, odchyliłam głowę, a Niall zaczął składać pocałunki na mojej szyi. Blondyn ułożył dłonie na moich biodrach i zaczął poruszać moim ciałem, nadając nam tępo. Wróciłam do jego ust. Czułam nadchodzący szczyt gdy Niall zdjął mnie z siebie, a jego nasienie wytrysnęło na mój mundurek. Dyszałam ciężko odchylając głowę do tyłu. Spojrzałam Nialler'owi w oczy i uśmiechnęłam się niepewnie.

-Stajesz się demonem seksu Laurel - wyszeptał całując mnie znów. Teraz szczerzyłam się do niego. Zdjęłam białą bluzeczkę i zastąpiłam ją czarnym sweterkiem który był dopasowany do ciemnej spódnicy. Zapięłam go i zakładając bieliznę usiadłam na swoje miejsce. Niall podciągnął bokserki i spodnie. Jak gdyby nigdy nic odpalił samochód i wrócił na drogę. 

Wróciliśmy do domu, a ja musiałam odrobić zadanie. Niall robił wszystko żeby mi przeszkadzać i rozpraszać mnie.

-Proszę cię - zaśmiałam się gdy zaczął całować mnie po szyi - Jeżeli natychmiast nie przestaniesz, już nigdy nie pozwolę ci się dotknąć.

-Zero seksu? 

-Tak.

-Nie wytrzymasz beze mnie - położył dłonie na moim brzuchu i przyssał się do mojej szyi. 

-Zobaczysz że tak - spojrzałam na niego odwracając głowę.

-To są groźby karalne, chyba muszę cię za nie ukarać - podniósł mnie z krzesła i niósł tak jak pannę młodą. Śmiałam się aż Niall nie zaniósł mnie do sypialni. 

-Niall! - zawołałam odpychając go od siebie.

-Mówię serio z tą karą - zaczął całować mój dekolt odpinając guziki sweterka. 

-Ej to nie jest zabawne.. 

-Laurel - spojrzał mi w oczy.

-Nie - cmoknęłam go i szybko uciekłam z łóżka. Usłyszałam jego zirytowany jęk. Przewróciłam oczami i wróciłam do lekcji. Gdy je skończyłam, zaczęłam szukać Niall'a. Nie wyszedł chyba z sypialni, nie widziałam go od czasu kiedy wyszłam stamtąd - Niall? - spał. Zagryzłam wargę. W łazience wzięłam prysznic i wróciłam do sypialni. Założyłam koszulkę blondyna i położyłam się koło niego - Dobranoc - pocałowałam go w policzek. Przytuliłam się do jego pleców i zasnęłam. 

Po miesiącu szkoły byłam wykończona. 

-Akcja - od razu zbystrzałam na słowa Harry'ego. 

-Nie - odparł szybko Niall. 

-Tak! - krzyknęłam podchodząc do Hazzy i rzucając w kąt zadanie z fizyki - Idę. 

-Nie idziesz.

-Bo?

-Bo.. nie. 

-Możemy pogadać Laurel? - zmarszczyłam brwi i wyszłam z Harry'm na zewnątrz - Ja.. chyba rozumiem Niall'a. 

-Jego da się zrozumieć? - prychnęłam.

-Też się sobie dziwię, ale tak. Nialler martwi się o ciebie. A tym samym na akcji, olałby wszystko i zajmował się tylko tobą. Potrzebujemy go w gangu..

-A mnie nie? - syknęłam.

-Odkąd jest Stark...

-Wiem, miesiąc się męczyłam na szkoleniu by później nie móc wziąć udziału w akcji? Świetnie. Dzięki Harry. 

-To nie tak miało zabrzmieć - podrapał się po karku i wróciliśmy do domu - Czyli, Niall idzie, Laurel zostaje.

-Podoba mi się ten układ - Niall przyciągnął mnie do siebie i pocałował w skroń. 

-Znaleźliście wreszcie dowód? Na winę gangu Joe? 

-Nie Laurel.. Wszystko dobrze zaplanowali. 

-Nie widziałam się z Lou od tamtego czasu, nie wiem czy jest cały - wymamrotałam.

-Możemy sprawdzić - zaoferował się Harry - To znaczy ja. 

Westchnęłam.

-Nie pozwalacie mi spotykać się z własnym bratem? 

-Jeżeli należy do przeciwnego gangu? Nie - powiedział ze śmiechem Niall. Przewróciłam oczami.

-To ja się zwijam.

-A jak z Summer? - zobaczyłam w jego twarzy.. biedy Harry. 

-Nadal nie wróciła - wymamrotał i wyszedł. 

-Szkoda mi go - mruknął Niall - Chciał się jej oświadczyć - usiedliśmy na kanapie.

-Przykre że o tym nie wiedziała.. - przytuliłam się do blondyna. 

-Noo..

-Idę spać.

-A fizyka? - wskazał zeszyt który leżał w rogu salonu.

-Liczę że sama się odrobi - wzruszyłam ramionami i poszłam do sypialni. Przebrałam się i rzuciłam do łóżka.

Rano pakowałam podręczniki i zeszyty do torby. Fizyka. Ugh.. Może mi się upiecze? Mam nadzieje.
-Dzień Dobry - mruknął Niall przejeżdżając dłonią po twarzy. Uśmiechnęłam się do niego i cmoknęłam go szybko w usta. Wyglądał uroczo taki poczochrany, w samych bokserkach..
-Kiepsko spałeś? Wyglądasz na niewyspanego - wymamrotałam.
-Jest okej - przyciągnął mnie do siebie i przytulił. On się tak zmienił.. Pamiętam go z czasu jak się poznaliśmy. Taki.. zimny i okropny - Ubiorę się i jedziemy - ziewnął i wrócił do sypialni. Ubrałam buty i czekałam na blondyna. Zmarszczyłam brwi gdy po kolejnych minionych minutach się nie pojawiał. Niepewnie weszłam do sypialni i zaśmiałam się. Zobaczyłam Niall'a leżącego twarzą do łóżka i pochrapującego.
-Niall - przeciągałam litery z czułością - Co ty robiłeś w nocy? - usiadłam na łóżku i pogłaskałam go po jasnych włosach.
Wymamrotał coś sennie.
-Może zadzwonię po kogoś żeby mnie zawiózł? - podniósł się i pocałował moje kolano.
-Nie trzeba.
Wciągnął spodnie i koszulkę. Zawiózł mnie do szkoły.
Pierwsza lekcja minęła szybko, fizyka. Ugh.
Wyjęłam zeszyt i podręcznik.
-Laurel, praca domowa - wywołała mnie nauczycielka. Wzniosłam oczy do nieba. Wiedziałam że na tym świecie na ma litości dla biednych blondyneczek. Otworzyłam zeszyt tak jakby wzory miały się tam pojawić w jakiś magiczny sposób. I owszem. Zatkało mnie. Dwie strony w moim zeszycie były zapełnione zadaniem domowym. Zmarszczyłam brwi nie widząc o co chodzi. W rogu ostatniej karki było napisane 'Miłego dnia Maleńka. N. xx'. Uśmiechnęłam się pod nosem - Potrzebujesz specjalnego zaproszenia? - pokręciłam głową i podałam nauczycielce zeszyt - Co to ma być? - wskazała adnotację od Niall'a.
-Dedykacja - burknęłam. Nauczycielka zmrużyła oczy, ale nic więcej nie powiedziała.
Po lekcjach zobaczyłam samochód Niall'a. Podbiegłam do niego i uwiesiłam mu się na szyi.
-Dziękuje - wpiłam się namiętnie w jego usta.
-Za co? - uśmiechnął się.
-Uratowałeś mi tyłek. Dziękuje. Pewnie w ten sposób spędziłeś noc - wyciągnęłam zeszyt od Fizyki. Wzruszył ramionami i cmoknął mnie w nos.
-Dla ciebie wszystko Maleńka.
-Kocham cię - wyszeptałam wtulając się w jego szyję.
-Wiem. Wiem Maleńka.

Leżałam na kanapie i wpatrywałam się w sufit. Niall krzątał się wokół mnie.
-Jak chcesz możesz zawsze odrabiać za mnie fizykę - powiedziałam do chłopaka.
-Lery, nie przeginaj - powiedział z cieniem uśmiechu w głosie.
-Myślałeś kiedyś żeby założyć rodzinę? - zapytałam myśląc na głos. Kątem oka zobaczyłam że Niall zamiera w pół kroku - Żonę, dzieci..
-Dzieci? I im też miałbym odrabiać fizykę? - parsknął śmiechem.
-Niall.. Ja pytam poważnie - przekręciłam się na bok i podparłam się na łokciu.
-Ale po co? To znaczy po co zadajesz takie pytania? - kucnął obok mnie.
-Ja.. Nie wiem, po prostu jestem ciekawa ciebie. Na początku wszyscy w tym ty, twierdzili że nienawidzisz związków.
-Bo nie..
-Ale ja tu jestem.. - zachichotałam.
-Ty to co innego Maleńka - musnął moje usta.
-Myślisz o przyszłości Niall? - zaczęłam bawić się jego włosami.
-Ja żyję chwilą..
-Nie można tak cały czas.
-Chcę to sprawdzić - spuściłam wzrok i ponownie położyłam się na plecach i wbiłam wzrok w sufit. Widziałam jak wstaje i idzie.. gdzieś.
On nie planuje przyszłości, nie wiąże jej ze mną.
Mogłam się tego spodziewać.

Tak jak obiecałam, nie wróciłam za późno więc proszę o to rozdział, uważam że ten blog robi się za słodki i już zastanawiam się jak by to zepsuć... 
Wchodźcie --> UNCOVER (link)